tropiciel

tropiciel: {{stl_3}}tropiciel(ka) {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}trɔpiʨ̑ɛl{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl gen {{/stl_37}}{{stl_8}}-i {{/stl_8}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_28}}-ów{{/stl_28}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m(f) {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_35}}zwierząt {{/stl_35}}{{stl_14}}Fährtensucher{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f); {{/stl_15}}{{stl_35}}przemytników {{/stl_35}}{{stl_14}}Fahnder{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

tropiciel — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba zajmująca się tropieniem zwierzyny, ktoś znający się na tropach i osaczaniu zwierzyny; myśliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tropiciel… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tropiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów 1. «osoba znająca się na tropach, tropieniu i osaczaniu zwierzyny; myśliwy tropiący zwierzynę» Tropiciele wilków. przen. «ktoś zajmujący się tropieniem, ściganiem kogoś» Tropiciel przemytników, kłusowników. 2. lm… … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias